آنان که آثار نبوغ‌آمیزی می‌آفرینند کسانی نیستند که در فرهیخته‌ترین محیط‌ها زندگی می‌کنند، و از درخشان‌ترین گفتگوها برخوردارند، و دارای گسترده‌ترین فرهنگ‌اند، بل کسانی که توانسته‌اند یکباره از زندگی کردن برای خودشان دست بردارند و شخصیتشان را به صورت آینه‌ای درآورند، به گونه‌ای که زندگی‌شان، هر چقدر هم که می‌توانست از نظر اجتماعی و حتی به تعبیری، از نظر فکری، پیش‌پاافتاده باشد، در آن آینه بازبتابد، چه نبوغ در توانایی بازتابانیدن نهفته است و نه در کیفیت ذاتی نمایشی که بازتابانده می‌شود.

در جستجوی زمان از دست رفته (کتاب دوم)/ مارسل پروست/ مهدی سحابی
 
 
دل پری دارم نه؟ ادم که این حرف ها را این جا نمینویسد ..مینویسم جوری که فقط ادم های باهوش میفهمند ..با هوش هم که شکر خدا ۲-۳ تایی بیشتر ندارم... دل پری دارم نه؟
پ.ن:دو پست قبل را به مرده ها مربوط نکنید ..هیچیز حال به هم تر از این نیست که بعد از خواندن مطالبم کلی در موردش توضیح میدهید یا توضیح میخواهید .. مرده ها مرده اند دیگر .. محض رضای خدا این قدر حال به هم زن نشوید